Thesisonderzoek naar geweld bij Cambodjaanse scholieren
Kaat Van Horen volgde na haar loopbaan in Scheppers eerst een lerarenopleiding in Leuven en heeft nu bijna haar masterdiploma ‘Educational Studies’ op zak. Voor haar thesis verblijft ze momenteel negen maanden in Cambodja, waar ze werkt rond gendergerelateerd geweld bij schooljongeren. Haar rapport legt de basis voor het plaatselijk trainen van leerkrachten in gender-sensitief lesgeven.
Tijdens haar schoolperiode aan Groep T in Leuven, waar ze een lerarenopleiding volgde, maakte Kaat Van Horen voor het eerst kennis met het onderwijs in ontwikkelingslanden. Tijdens het laatste jaar van de opleiding trok ze op schoolreis naar Cambodja. Ze werd meteen verliefd op het land en besloot om na haar studies als vrijwilliger les te gaan geven in Cambodja en Indonesië.
“Na die ervaringen besefte ik dat ik op een meer duurzame manier wilde bijdragen aan de ontwikkeling van onderwijs in ontwikkelingslanden dan door er enkel voor de klas te staan. Daarom besloot ik om verder te studeren”, zegt ze.
Pesterijen
Kaat startte met een opleiding Internationale Samenwerking Noord-Zuid aan UCLL Hogeschool en liep daarvoor zes maand stage in Sri Lanka. Nadien startte de Zemstse aan de KUL met de Masteropleiding Educational Studies en trok voor haar thesisonderzoek rond school-related gender-based violence opnieuw naar Cambodja.
“Ik onderzoek alle vormen van gender-gerelateerd geweld op en rond scholen. Zo onder meer hoe pesterijen tussen jongens en meisjes zich doorzetten op school, of leerkrachten fysieke straffen gebruiken en welke dat zijn bij jongens en meisjes. Ik tracht de verschillende soorten geweld – fysiek en psychologisch – waarmee jongens en meisjes te maken krijgen in kaart te brengen.”
Schokkend
Dat geeft niet altijd een fraai beeld. “Ook al was ik daar dankzij mijn voorgaande stages en vrijwilligerswerk enigszins op voorbereid, sommige zaken blijven schokkend. Zo blijven sommige meisjes thuis van school omdat de weg naar school te lang is, waardoor er een vergroot risico is dat zij onderweg aangerand worden.”
“Daarnaast ontdekte ik ook dat fysieke straffen in sommige scholen nog steeds worden gehanteerd. Leerkrachten die ik interviewde, legden me uit dat ze vroeger de stok gebruikten om leerlingen die zich misdragen te straffen, maar dat zij dat bij een training door Unicef leerden dat dat niet hoorde.”
Vuisten
“Dat betekent niet dat dergelijke straffen verdwenen. Uit mijn interviews bleek dat conservatieve leerkrachten de stok nu aan een medeleerling gaven, die vervolgens de tikken moest uitdelen. Of dat de leerlingen gedwongen werden om hun vuisten op tafel te slaan, in extreme gevallen zelfs tot bloedens toe.”
“Anderzijds zijn er ook voldoende positieve voorbeelden van scholen waar directies extra inspanningen leveren om leerkrachten te ondersteunen in het gebruik van positieve discipline en fysieke straffen bannen uit de school.”
Rapport
Die resultaten giet Kaat de komende maanden in een rapport. “Ik heb interviews afgenomen van onder meer directies, leerkrachten en leerlingen. In een volgende fase neem ik enquêtes af. Al die informatie giet ik vervolgens in een rapport voor de ngo VVOB, de Vlaamse Vereniging voor Ontwikkelingssamenwerking en Technische Bijstand. Zij zullen die informatie gebruiken om leerkrachten in Cambodja op te leiden. Na mijn thesisverdediging hoop ik dit soort werk te doen voor organisaties als het VVOB of Unesco.”
Bron: Het Nieuwsblad, 5 januari 2018